Κασσάνδρα Αλογοσκούφι, Η Μπαλαρίνα

Μια όμορφη μπαλαρίνα που μεθυσμένη χορεύει πάνω σε μια γραμμή διακεκομμένης μελάνης κι τόσο την πιάνει ίλιγγος σα βλέπει την άκρη του τετραδίου να χάσκει απέραντη. Και φέρνει τρίγωνα σε κύκλους,  τρελή πυγολαμπίδα που πέφτει σαϊτα ολοστρόγγυλη στο διπλανό τραπέζι.

Ύστερα, από χρόνια ο μαθητής ξαναγυρνά στον τόπο του εγκλήματος και βρίσκει στην αυλή θαμμένο το γοβάκι. Και βρίσκει την φωτεινή της τιάρα να κοσμεί μια χελιδονοφωλιά και τα τούλια από τη φούστα της να κρέμονται στα καλώδια της ΔΕΗ ανεμίζοντας σα σημαίες ενός περήφανου έθνους.

Ναρκωμένες αναπολήσεις σκέφτεται πούθε ξεπροβάλλατε χρόνια μετά, και βλέπει να πηδούν ανάμεσα στα σύννεφα σπουργίτια ταπεινά και να ξαγρυπνά στο κάθε λάκισμα της μπαλαρίνας και το χαμόγελό της το στραβό που σχηματίζει ρήγμα σε κρύσταλλο ουρανό. Και προσπαθεί  να καταλάβει πως διακόπηκε η επικοινωνία μαζί της με χαρτάκια και ραβασάκια κάτω από τα θρανία. Αλλά θυμάται ξαφνικά πως άλλαξε σχολείο γιατί χώρισαν οι γονείς της και πήγε στο Βέλγιο εσώκλειστη -να γεννήσει- μαύρη μπαλαρίνα και καλόγρια -τον παράνομο καρπό- δώδεκα ετών στο πρώτο στήθος.

Κασσάνδρα Αλογοσκούφι